Podcasts

To V or not to V

~ Diana Albrink ~ 1 reactie

Nog even over eten en koken. Laatst werd ik op de Kalverstraat in Amsterdam staande gehouden door een alleraardigst meisje dat mij een schuldgevoel aan wilde praten over de beestachtige megastallen in de vlees- en pluimveeindustrie. Verschrikkelijk. Ik koop bijna nooit vlees of gevogelte, vertelde ik haar, want ik krijg de beelden van aan hun poten opgehangen kippen die machinaal onthoofd worden (wat vervolgens vaak niet goed gaat) niet uit mijn hoofd. Of, van toen we nog in de Achterhoek woonden, het gillen van de varkens die aan hun poten de vrachtwagen in geslingerd werden.

Ik ben al aan het experimenteren met veganistisch koken (hoe veganistisch kan ik leven?) en toen zag ik van de week een video van een presentatie die ik erg interessant vond en graag wil delen met jullie.

Ik moet hier even vertellen dat ik de link naar deze presentatie al in augustus 2016 van een klasgenoot van de Schrijversvakschool kreeg, maar nu pas heb gekeken. Ken je dat? Van die mailtjes die meer dan een half jaar in je inbox blijven hangen?

Maar goed, de presentatie werd gegeven door Dr Michael Greger van nutritionfacts.org. Zoals mijn klasgenoot het omschreef: De man is geen dieetgoeroe, heeft ook geen eigen, (zogenaamd) nieuwe theorie, maar doorzoekt met een team alle wetenschappelijke artikelen op het gebied van voeding en gezondheid en presenteert de conclusies met veel humor. Wat er uit naar voren komt – en hij legt ook uit waarom – is dat een veganistische levenswijze vele jaren toe kan voegen aan een mensenleven en veel van onze belangrijkste doodsoorzaken kan voorkomen en genezen. Zo was het bloed van veganisten acht maal beter bestand tegen kanker; doodde het acht keer meer kankercellen dan het bloed van omnivoren. Om maar iets te noemen.

Het is niet mijn bedoeling mensen de les te lezen, als je geïnteresseerd bent kun je het hele verhaal hier bekijken, ik wil het alleen maar even gezegd en gedeeld hebben. Dr Michael Greger heeft trouwens ook een podcast waar je je via zijn website op kan abonneren (podcasts zijn gratis).

Helemaal veganist zou ik zelf niet kunnen worden denk ik; ik vind mijn Irish soda bread met karnemelk te lekker en dat klontje boter door mijn puree van groenten is toch wel essentieel om dat overheerlijke, bijna veganistische stamppotje te maken. Bovendien eet ik te vaak buiten de deur om heel strikt te zijn met mijn voeding.

Maar goed, ik heb dan ook geen lichamelijke klachten behalve overgewicht.

Het goede nieuws, het bemoedigende nieuws, als je wel aan een van de te voorkomen aandoeningen lijdt, is dat het veganistische dieet heel snel effect heeft en je niet jarenlang strikt veganist hoeft te zijn om het vege lijf nog te kunnen redden. Of het nu tegen kanker of een depressie is, na drie weken een strikt veganistisch dieet te hebben gevolgd (dus ook geen melk, yoghurt, boter, kaas, eieren of honing) zagen artsen en patiënten al resultaat in de behandeling van vele ziektes en aandoeningen. Dat terwijl antidepressiva medicijnen soms maanden nodig hebben om een effect te laten zien, om van een chemokuur of bestraling maar niet te spreken.

Dr Michael Greger heeft recentelijk al zijn conclusies gebundeld in het boek ‘How not to Die’. Wat een heerlijke titel. (Wederom: ik word niet gesponsord.)

Het meisje op de Kalverstraat had aan mij geen goede dus, maar ik liet haar heel geduldig haar verhaal doen. Een verhaal dat veel te lang duurde en waarvan ze een paar keer de draad kwijt was. Dan keek ze even wazig langs me heen. ‘Ja, daar ben ik weer’, zei ze dan en ging weer verder. Ik luisterde een aantal minuten verwonderd, maar vroeg uiteindelijk toch maar: ‘Lieve schat, wat wil je me nou precies vragen’?

Ze vroeg of ik samen met haar de wereld beter wilde maken. ‘Ik zal doen wat ik kan,’ zei ik tegen haar, ‘maar nu moet ik gaan.’ Ik liet haar daar een beetje verdwaasd achter. Een kalfje met grote glanzende ogen was het, daar op de Kalverstraat. Volgens mij was ze zo stoned als een garnaal.

Podcasts

~ Diana Albrink ~ 2 reacties

Te vaak, als ik vraag ‘luister je podcasts?’, krijg ik als antwoord dat mensen niet weten wat podcasts zijn. Potverdorie mensen, podcasts zijn gratis en ze zijn een geweldige bron van informatie! Wil je het (internationale) nieuws volgen, een taal leren, verhalen luisteren, je yoga oefeningen voorgezegd krijgen, of wetenswaardigheden oppikken tijdens je uur in de file, dan zijn podcasts echt iets voor jou. Denk aan een soort radioprogramma dat je kunt downloaden en in je eigen tijd kunt beluisteren.

Zelf abonneer (nogmaals: gratis!) ik me op een podcast via iTunes, maar je vind je ze ook op andere platformen zoals Google Play en Stitcher.

Wat achtergrondinformatie, een beetje van mezelf en een beetje van Wikipedia: Een podcast is een audiobestand – vaak een aflevering in een serie uitzendingen – dat wordt aangeboden via het internet. Podcasting als vorm van uitzenden werd al snel populair onder radioamateurs omdat ze niet meer afhankelijk waren van zendtijd op de radio en omdat iedereen het programma, dankzij de draagbare mp3-spelers zoals de iPod, op elk gewenst moment kon beluisteren. De term ‘podcast’ is dan ook een samentrekking van iPod en broadcast en dook voor het eerst op in 2004 in een beschrijving van de nieuwe uitzendtechniek door journalist Ben Hammersley en mede door Adam Curry werd podcasten steeds meer bekend.

In Amerika zijn podcasts veel populairder dan in Nederland, en daar, in New York, ben ik er zelf mee in aanraking gekomen. Als ik ging joggen luisterde ik uiteindelijk liever naar gesproken tekst om mijn aandacht af te leiden van het fysieke ongemak, dan naar muzieknummers die maar al te vaak liefdesverdriet beschrijven en liefdesverdrietig zijn is niet goed voor mijn hardloopmotivatie kwam ik achter.

Ik luister naar podcasts als ik aan het schoonmaken of aan het klussen ben, aan het strijken of het koken. Als ik mediteer, als ik fiets, als ik wandel.

Ik verzeker je, er is voor ieder wat wils, ik raad je sterk aan om eens in de iTunes store te snuffelen. De internationaal meest populaire podcast tot nu toe is Serial en gaat over een waargebeurd, Amerikaans moordmysterie.

Zelf luister ik in ieder geval naar:

Stuff You Should Know – Al sinds het begin ben ik een trouwe luisteraar van Josh en Chuck. Ik heb ze persoonlijk mogen ontmoeten in New York, op hun eerste public event in Brooklyn. We hebben even staan praten, ik heb een biertje voor ze gehaald want ze kwamen maar niet door de mensenmassa heen in de bar. Twee hele sympathieke jongens die overrompeld waren door alle aandacht die ze middels hun podcast kregen. Twee keer per week behandelen ze uiteenlopende onderwerpen als ‘How Dictators Work’, ‘How a Flea Circus Works’, ‘Should Advertising to Kids be Banned?’, et cetera. Je pikt er allerlei wetenswaardigheden op en het is nog goed voor je Engels ook.

The New Yorker: Fiction – Het tijdschrift The New Yorker publiceert sinds mensenheugenis ook korte verhalen. In deze podcast kiest een schrijver een gepubliceerd verhaal van een andere schrijver, leest het voor en bespreekt het met de redacteur van The New Yorker.

Selected Shorts – Ook een podcast waarin Engelstalige korte verhalen worden voorgedragen.

Meditation Oasis – verschillende ‘Guided meditation’ afleveringen waarin de zwoele stem van Mary Maddux me vertelt dat ik al mijn gedachten los moet laten. Heerlijk.