Ik begrijp het oprecht niet als iemand tegen me zegt: ‘ik verveel me’. Ik heb me misschien twee of drie keer verveeld in mijn leven, dus ik kan me wel vaag herinneren hoe het voelt, maar ik heb altijd het gevoel alsof ik tijd tekort kom.

Ik heb mijn televisie vijftien jaar geleden al de deur uit gedaan, ik heb toegang tot Netflix maar kom er niet aan toe, en zelfs mijn Cineville pas gebruik ik veel minder dan ik zou willen. Een keer in de week naar de film lukt me niet, een keer in de maand zelfs niet.

Vaak loop ik langs dezelfde huizen en altijd zitten de bewoners op de bank naar de televisie te kijken. Ik heb dat ding nog geen moment gemist.

‘Wat doe je dan heel de avond?’ krijg ik vaak te horen. Echt, ik heb geen idee, maar ik kom altijd tijd tekort. Doe ik misschien alles extreem traag en heb ik het niet in de gaten? Of loopt de tijd sneller voor mij, is het persoonsgebonden? Dat laatste is natuurlijk wel waar. Tijd, de perceptie van tijd, is relatief. Dat is het hele probleem.

Ook het jaar dat ik niet op kantoor werkte en alle tijd kon besteden aan het schrijven, is absurd snel voorbij gevlogen. Ik ben nu met een boek bezig, maar er liggen er nog drie die ik eigenlijk had moeten schrijven afgelopen jaar. Waar blijft de tijd?

Vanuit het kantoor van mijn vorige werkgever keek ik soms verlangend naar het bejaardenhuis aan de overkant. Niet langer omdat ik een zwak voor oudere mannen heb (daar ben ik overheen gegroeid), maar om niets meer te hoeven. Beetje lummelen, heerlijk. Dat kan ik goed, tijd verlummelen, en daar geniet ik dan ook van. Vervelen is het zeker niet.

De definitie van verveling is: Een onaangenaam gevoel van lusteloosheid, van desinteresse, van hangerigheid, grenzend aan ergernis. Verveling treedt op als alle dingen die leuk en interessant zijn om te doen niet kunnen of niet mogen, en men toch geen zin heeft om niets te doen.

Wat ik wel heel goed kan, is alle dingen die leuk en interessant zijn om te doen, gáán doen omdat ik vind dat ik ze moet doen voordat ik datgene kan gaan doen wat ik eigenlijk moet doen.

Snap je? Procrastination. Ik heb er nog geen goed Nederlands woord voor gevonden. ‘Uitstellen’ klinkt te passief want het is heel actief bezig zijn met onbelangrijke dingen.

Maar is dat het tegenovergestelde van vervelen? Ik denk het wel, maar volgens synoniemen.nl is het antoniem van vervelen: Amuseren, onderhouden, vermaken.

Ook mooi. Dus ik verveel me nooit, ik vermaak mezelf te erg. Dat klinkt toch beter dan ‘ik heb het heel druk’. Toch?

‘Hoe is het?’

‘Ik onderhoud mezelf heel erg.’