Recepten

Comfort Food #2

~ Diana Albrink ~ 1 reactie

Ik ben sprakeloos.

Afgelopen zondag heb ik me, zoals ieder jaar, ingeschreven voor de zogenaamde Green card Lottery, maar mocht ik dit jaar (wonder boven wonder) die felbegeerde Green card krijgen, dan zal ik voor het eerst toch even achter m’n oren krabben (vooropgesteld dat de Green card nog wordt uitgegeven na 20 januari 2017). En dat terwijl ik tot afgelopen woensdag nog dezelfde dag op het vliegtuig zou zijn gestapt om terug te mogen verhuizen naar New York.

Mijn hemel mensen, laten we het in maart 2017, met onze eigen Tweede Kamerverkiezingen alsjeblieft verstandiger aanpakken. Kunnen we dat alsjeblieft afspreken? Liever toch de vooruitgang en het optimisme dan al dat geschreeuw en die negatieve energie? Toch? Politiek Den Haag is echt wel wakker. Laten we stemmen met een idee van waar we naartoe willen, niet uit protest om waar we zijn, want dan komen we nooit vooruit.

Goed, dat gezegd: we hebben het er niet meer over. Het Amerikaanse volk heeft gekozen. We hebben het er maar mee te doen. We gaan het zien.

Zet een lekker muziekje op, zing mee, bak een taart. Ik weet niet meer welke wijze man of vrouw dit mij ooit heeft ingefluisterd, maar ik hou me eraan vast als ik droevig word van het verleden of van de toekomst:

Nu, hier, op dit moment is alles goed.

Ik leef, ik ben gezond, ik heb een dak boven mijn hoofd, ik ben veilig. Ik heb te eten, ik heb lieve mensen om mij heen. De verwarming staat aan. Ik bak een taart. Nu, hier, op dit moment is alles goed.

En ik bak een Black Magic Cake. Het is een Amerikaans recept dat ik in New York een paar keer gemaakt heb. (ter info: 1 cup is 236 ml.)

Droge ingrediënten:

  • 1 ¾ cup tarwebloem
  • 2 cup suiker
  • ¾ cup cacao poeder
  • 2 tl baking soda
  • 1 tl bakpoeder
  • 1 tl zout

Natte ingrediënten:

  • 2 eieren
  • 1 cup sterke koffie
  • 1 cup karnemelk
  • ½ cup plantaardige olie (ik gebruik kokosolie, die maak ik vloeibaar door het bijvoorbeeld vantevoren op de verwarming te zetten)
  • 1 tl vanille extract

Verwarm de oven op 175 graden Celsius. Vet twee ronde taartvormen van ca 22 cm doorsnede in met boter en wat meel of doe er, net als ik, bakpapier in. Net zo makkelijk.

Combineer alle droge ingrediënten in een grote kom. Ik haal alles altijd even door een zeef om klonters te voorkomen. Maak een kuil in het midden.

Meng in een andere kom alle natte ingrediënten. Giet de natte ingrediënten bij de droge en mix het voor twee minuten. Je krijgt een heel dun beslag, dat klopt, dat hoort zo.

Verdeel het beslag over de twee taartvormen. Zet ze in de oven en bak ze voor 30 tot 40 minuten, tot een mes of een satéprikker er schoon uitkomt als je er in het midden prikt.

Laat de cakes 10 minuten afkoelen, haal ze dan uit de bakvormen en laat ze verder afkoelen.

Dan de frosting.

Voor de frosting / glazuurlaag:

  • 1 grote reep pure chocolade (200 gram is geen overbodige luxe)
  • 3 el ongezouten roomboter
  • 1 el honing of agavesiroop
  • ¼ tl vanille extract

Doe alle ingrediënten in een kom en verwarm het au bain-marie tot alle ingrediënten gesmolten en goed gemengd zijn. Bestrijk de bovenkant van één van de twee cakes met een royale laag gesmolten chocolade. Leg de andere cake erop. Gebruik de rest van de frosting om de taart helemaal mee te bedekken behalve de bodem. Handig om dit alles op een nieuw stuk bakpapier te doen overigens.

Zet de taart in de koeling tot alles goed afgekoeld en uitgehard is.

En als je dan een stukje proeft, ben je alle verkiezingsellende even vergeten. It’s magic.

Enjoy!

Food Synergy: Bietensalade

~ Diana Albrink ~ Een reactie plaatsen

Ik krijg weleens ‘op m’n flikker’ als ik me er hier op mijn blog met een recept vanaf maak, maar ten eerste kan ik zien dat de recepten toch het meest bezocht worden, ten tweede heb ik een heel simpel, lekker en gezond gerechtje verzonnen waarvan iedereen tot nu toe roept: ‘dat ga ik ook maken!’ En dat wil ik jullie natuurlijk niet onthouden.

Ik zal even uitleggen hoe ik hier opgekomen ben. Toen ik in New York woonde kwam ik in aanraking met de website, het boek en de podcasts van Dee McCaffrey, een voedselconsulente met een achtergrond in Organic Chemistry. Zij legt in haar boek en in haar podcasts uit waaróm bepaald voedsel wel of niet goed voor je is. Mateloos interessant vind ik dat, de chemie van het lichaam.

In juli 2015 publiceerde Dee McCaffrey een podcast met de titel ‘Food Synergy’. Het ging over voedingstoffen die op zichzelf al gezonde eigenschappen hebben, maar die in combinatie met een ander product versterkt worden. Broccoli en tomaat zijn bijvoorbeeld twee producten die het lichaam helpen kanker tegen te gaan. Wanneer ze samen gegeten worden, versterken ze elkaars goede eigenschappen. Groene thee en vitamine C  – bijvoorbeeld uit een citroen – werken ook zo. Yoghurt met banaan helpt na het sporten je spieren extra snel te herstellen. Kikkererwten bevatten vitamine B6, een vitamine die het lichaam helpt magnesium op te nemen, terwijl rode bieten zijn rijk aan magnesium. Heb je wel eens rode humus gezien of geproefd? Dat is dus zo’n typisch geval van synergie. Mijn recept ook.

Als je meer wilt weten over deze food synergies, dan kun je hier luisteren. Gewoon op het internet, je hoeft niets te downloaden.

Dan nu mijn eenvoudige receptje voor een warme salade. Als ik alleen ben is dit een complete maaltijd. Uiteraard kun je het ook als bijgerecht serveren. Dit heb je nodig:

  • 1 bakje roden bieten, ik koop voor twee euro een bakje gekookte en gesneden bietjes bij Albert Heijn
  • 1 blikje kikkererwten, ik koop biologische, die vind ik lekkerder, maar dat kan ook heel goed tussen mijn oren zitten
  • 1 eetlepel extra virgin kokosolie, de kokosolie geeft een aparte smaak die wel essentieel is voor het succes van dit recept. Ik zou het dus niet aanraden met olijfolie ofzo
  • 1 ui, wat je wilt; soms neem ik een gewone ui, dan weer eens een rode ui of een zoete ui
  • Snufje zout, ik gebruik grof, grijs zeezout

Snipper de ui. Spoel de kikkererwten goed af (dit schijnt iets te helpen tegen winderigheid). Smelt de kokosolie in een wok, fruit de ui, voeg de bietjes en de kikkererwten toe. Voeg een snufje zout toe. Schep het geheel nog een paar minuten goed om en goed door elkaar. Klaar.

Enjoy!

Diana’s Zongedroogde Tomaten Tapenade

~ Diana Albrink ~ Een reactie plaatsen

Voor dit simpele recept krijg ik zoveel positieve feedback dat ik het jullie niet wil onthouden, ook al zijn recepten niet het meest populaire onderwerp op mijn blog.

Het is mijn ‘signature dish’ zoals mijn Engelstalige vrienden het noemen, mijn ‘party trick’, het recept waar ik mee scoor. Het is zo simpel dat het bijna lachwekkend is. Diana’s Zongedroogde Tomaten Tapenade.

Het is een smeerseltje van eigen creatie. Er is namelijk een tijd geweest waarin ik experimenteerde met smeerseltjes – tapenade, hummus, pesto – net zoals ik een tijdje heb geëxperimenteerd met tiramisu – met Cointreau, met Grand Marnier, met Amaretto, met Tia Maria. Mijn conclusie daar: een tiramisu met Cointreau, sinaasappelschil en brokjes pure chocolade, is… hemels.

Maar goed, mijn tapenade van zongedroogde tomaat dus. Drie ingrediënten – zongedroogde tomaten, pijnboompitten en knoflook – en een keukenmachine of een staafmixer. Zelf gebruik ik hiervoor de nutribullet van magic bullet. (Zie hier mijn à propos promotie voor de NutriBullet, ik ben een oprechte fan, ik word niet gesponsord!)

Ingrediënten:

  • 1 potje zongedroogde tomaten op olie, liefst zo puur mogelijk, liefst zonder kappertjes etc. ik gebruik altijd het huismerk van de Spar. Die vind ik het lekkerst. De vorige versie van dit merk – van vóór de productvernieuwing – had nog minder toevoegingen en vond ik nóg lekkerder, maar vooruit.
  • 1 (flinke) hand vol pijnboompitjes.
  • 1 grote teen, of 2 kleine tenen knoflook.

Mixen tot het een gladde puree / tapenade is. Klaar. Ik serveer het met brood of crackers, maar ik betrap mensen erop dat ze het overal op of onder smeren; komkommer, vlees, roomkaas, tortillachips… Ik houd het bij brood, toastjes of crackers.

Eenvoudiger kan het niet, en ik kan je niet vertellen hoeveel succes ik heb met deze eenvoudige mix, hoe vaak ik dit recept heb ‘moeten’ delen. Bij deze dus. Voortaan verwijs ik naar mijn blog.

Enjoy!

 

Slurp je slank, drink je dunner

~ Diana Albrink ~ 4 reacties

Vorige keer hebben we afgesloten, deze week beginnen we met een nieuw jaar.

Frisse moed, nieuwe kansen, schone lei.

Allemaal onzin natuurlijk, want waarom zou de ochtend van 1 januari anders zijn dan welke andere ochtend die je gegeven is? Maar het geeft niet: het werkt. Het placebo-effect. 1 januari is voor veel mensen een goede dag om ergens mee te beginnen of juist te stoppen en als dat voor mensen werkt, dan moeten we dat vooral zo laten.

Uiteraard, in de top drie van goede voornemens: tijd voor veel mensen om af te vallen. Ik ben in januari jarig en zo lang als ik me kan herinneren wordt taart op mijn verjaardag niet gewaardeerd! Als je nou in november jarig bent, dan is iedereen de zomer en de traumatische zwemkleding al weer vergeten, weet iedereen dat het in december toch hopeloos is, en wordt het buiten al weer flink koud, dus: ‘kom maar op met die zoetigheid en hartigheid. Volgend jaar gaan we weer aan de lijn.’ Niet op mijn verjaardag.

Over dat afvallen; ik heb al vaker wat afvaltips geplaatst, maar vandaag ga ik je één hele simpele tip geven, een doodeenvoudige regel. Als je je daaraan houdt dan ben je al een heel eind op weg. Dat klinkt als zo’n vervelende facebook reclame aan de rechterkant van je pagina, maar goed, ik meen het serieus:

Haal geen calorieën uit je drankjes.

Wat?

Zorg dat je geen calorieën drinkt.

Geen melk, geen fruitsapjes, geen frisdranken (ook zeker geen zogenaamde ‘zero’ varianten), geen alcohol, gewoon, géén vloeibare calorieën.

Ik houd mijn calorieën bij – zo ben ik onder andere de afgelopen 18 maanden 30 kilo kwijtgeraakt – en als je moet gaan beknibbelen op je calorieën, dan is het echt zonde deze te spenderen aan bijvoorbeeld frisdrank want het vult niet meer of minder dan een glas water of een beker thee. Je lichaam heeft meer aan een appel dan aan een cappuccino.

Drink voldoende, maar ook niet teveel! (maximaal drie liter per dag). Drink ongezoete (kruiden)thee, drink zwarte koffie (met mate) en drink vooral water. Gelukkig vind ik zelf water heerlijk en heb ik nooit veel met frisdrank gehad, maar als je er echt niets aan vindt, aan water of thee: het internet staat vol met leuke ideeën om je karaf een beetje ‘op te leuken’ met mint, met lavendel, met komkommer, met citroen, met aardbeien, en ga zo maar door. De mogelijkheden zijn eindeloos. Ik denk dat de gemiddelde Nederlander al snel 400 tot 500 calorieën per dag kan besparen door zich aan dit ene goede voornemen te houden.

400 tot 500 calorieën … Ik ontbijt voor minder!

Toch weer mooi meegenomen.

Strawberry-Lime-Cucumber-and-Mint-Water-54health
Bron:

https://54health.com/food-and-drinks/detox-water

Pompoenschotel met geitenkaas

~ Diana Albrink ~ Een reactie plaatsen

Vandaag is het op de kop af zeven jaar geleden dat ik ben gestopt met roken. Ik dacht dat het zes jaar was, maar een herinnering in mijn telefoon feliciteerde me met ‘7 jaar rookvrij’. Zo zie je maar: de tijd vliegt!

Maar heb je het ook gehoord? ‘Vlees is het nieuwe roken!’

Wel potverdorie!

Die kreet is niet nieuw overigens en het gaat hier ook niet om alle soorten vlees, maar vooral om ‘bewerkt vlees’. Wat mij betreft mag al het ‘bewerkt eten’ op de zwarte lijst van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), maar dat even terzijde.

Wat je ook over vlees / de vleesindustrie denkt, hier kunnen we het vast allemaal over eens zijn: Het kan helemaal geen kwaad om af en toe vegetarisch te eten. Toch?

Ik ken veel vegetariërs. Hele aardige mensen. Je zou op het eerste gezicht nooit vermoeden dat ze geen vlees eten. Sommige van mijn beste vrienden zijn vegetariërs. Ik heb zelfs vegetariërs in de familie!

Maar alle gekheid op een stokje; ik merk dat ik steeds vaker vegetarisch kook voor mezelf. Vaak zelfs veganistisch op een klein klontje boter na. Liever koop ik minder vaak, maar beter vlees (lees: diervriendelijker).

Mijn vegetarische visite vroeg laatst gekscherend, nadat ik het hoofdgerecht serveerde: ‘En? Was het eng?’ Waarmee ze doelde op vegetarisch koken. Het recept wat ik haar en haar noodgedwongen, gelegenheids-vegetarische partner heb voorgeschoteld staat hieronder.

Ik wil het recept graag met jullie delen omdat het heerlijk is, ontzettend makkelijk, van tevoren te bereiden is en omdat het ook uitstekend mee te nemen is naar het werk om het daar op te warmen voor de lunch.

Alle credits voor de Allerhande, daar komt het recept oorspronkelijk vandaan: Pompoenschotel met geitenkaas

Men heeft nodig: (voor 4 porties, ca. 410 kcal per portie)

  • 1 biologische pompoen
  • 1 biologische courgette
  • 2 tenen knoflook
  • 1 ui
  • 2 el kokosolie (of andere olie als je niet van kokosolie houdt)
  • 2 blikken (à 400 g) kikkererwten
  • 400 g tomatenblokjes (blik)
  • 2 tl gemalen komijn (djinten)
  • 1 tl gemalen kaneel
  • 2 kaneelstokjes
  • 1 mespunt cayennepeper
  • 150 g zachte geitenkaas

Was de pompoen grondig, met een schuursponsje. Schil grove onregelmatigheden van de schil. Snijd de pompoen in vieren, verwijder de pitten en zaadlijsten en snijd het vruchtvlees in blokjes (ik gebruik inderdaad ook de schil van de pompoen, deze wordt net zo zacht als het vruchtvlees). Was de courgette en snijd deze in grove stukken. Snijd de knoflook fijn en snipper de ui. Laat de kikkererwten uitlekken en spoel ze af (dat schijnt te helpen tegen de winderigheid!).

Smelt de olie in een pan met dikke bodem. Fruit de ui en knoflook. Voeg de pompoen, courgette, kikkererwten, tomatenblokjes, komijn, cayennepeper, kaneel en kaneelstokje toe.

Schep het geheel goed om. Voeg zout en peper naar smaak toe. Laat het gerecht met deksel op de pan zacht stoven tot de pompoen zacht is (30-45 minuten laat ik het meestal op staan). Schep af en toe om. Schep het gerecht op borden of in een schaal, verbrokkel de geitenkaas en strooi het over het gerecht.

Enjoy!

img_063105_445x297_JPG
Bron: http://www.ah.nl

Courgette en bietensoep

~ Diana Albrink ~ Een reactie plaatsen

In mijn enthousiasme om – waar mogelijk – ongeraffineerde producten te eten en om gevarieerder te eten, heb ik het boek ‘Heerlijk koken met verse groenten’ er van de week eens bij gepakt, ter inspiratie.

Het boek heb ik overigens van mijn moeder gekregen, zij had het op haar beurt gekregen toen ze met pensioen ging en heeft het ongeopend naar mij doorgeschoven. Ik weet niet welke dwaas dacht dat mijn moeder ooit zou gaan koken, maar deze persoon kent mijn moeder duidelijk niet erg goed. Maar dit terzijde.

Mijn oog viel op een heel eenvoudig recept voor een soep van courgette en bieten en deze wil ik graag met jullie delen want het is niet alleen eenvoudig, het is ook snel en lekker.

Voor twee grote soepkommen (maaltijdportie, of vier kleine soepkommen) heb ik genomen:

Courgette en bietensoep, met zuurdesemcrackers en geitenkaas
Courgette en bietensoep, met zuurdesemcrackers en geitenkaas

2 courgette (samen circa 500 gram)

1 rode biet (groot, 330 gram)

100 ml kook room

50 gram geraspte gruyère kaas

Halve theelepel grof zeezout

Je hebt nodig, twee pannen en een staafmixer of een blender die de hete soep kan verdragen.

Snijd de courgette in grove stukken en doe ze in de pan met het zout, doe er voldoende water bij zodat ze net onder staan, breng het water aan de kook en snijd ondertussen de biet in stukken, voeg ze toe, breng alles weer aan de kook, zet het vuur lager en laat alles een minuut of 10 doorkoken. Doe ondertussen de room en de gruyère in een apart pannetje.

Als de bieten en courgette gaar zijn, zet het vuur uit en mix de groenten met de staafmixer. Doe dan pas het vuur onder het pannetje met de room aan en laat de kaas langzaam in de room smelten, blijf het rustig doorroeren. Wanneer de kaas gesmolten is, voeg je het bij de soep en haal je de staafmixer er nog een keer doorheen.

Klaar!

Voor dit hele recept kwam ik uit op 630 calorieën, voor wie daar interesse in heeft, dus per monsterportie 315 calorieën. Daarnaast heb ik mezelf twee zuurdesem crackers geserveerd met in totaal 30 gram halfzachte geitenkaas. Heerlijk, dat zurige van de geitenkaas met dat zoetige, aardse van de biet. Als ik niet zo vol zou zitten, zou ik er gewoon weer trek in krijgen, maar morgen eet ik het gewoon weer want gevarieerder eten is nog wel een dingetje!

Bon appétit!

Choco-loco

~ Diana Albrink ~ Een reactie plaatsen

Ik houd zó veel van eten dat ik als klein meisje droomde dat ik in iets gigantisch, iets eetbaars kon wonen: een gigantische macaroni, een gigantische appel of een dropje zo groot als een huis. Zoals James en zijn vrienden in James and the Giant Peach van Roald Dahl. Ik had het eetbare huis al helemaal ingericht.

Helaas is overgewicht – als ongewenst neveneffect van deze liefde – een probleem voor mij. Ik blijf zoeken naar gezond en lekker eten. Eten waar mijn geest en mijn lichaam het over eens kunnen worden.

Gelukkig vind ik ook genoeg gezonde dingen lekker, maar er is één gerecht wat een echte traktatie is, een volkomen verantwoorde traktatie, en dat eenvoudige recept wil ik jullie niet onthouden.

ChocoLocoChocolade pudding denk je? Niet dus! Dit toetje of deze snack is volkomen natuurlijk en minstens zo lekker als commerciële chocoladepudding of chocolademousse. Geen geraffineerde suiker, geen lactose, en als je de honing vervangt door bijvoorbeeld kokossuiker of stevia, is het ook nog eens volkomen plantaardig / veganistisch! Ik zal niet zeggen dat het gezond is – het bevat nog steeds veel calorieën – maar er zitten in ieder geval veel bruikbare voedingsstoffen in dit goddelijke goedje, zoals goede vetten en antioxidanten.

Er zijn een aantal variaties op dit gerecht, en ik neem de hoeveelheden nooit zo nauw, dus probeer wat je lekker vindt, experimenteer en wees creatief. De variabele ingrediënten zijn als volgt:

  • 1 rijpe avocado of 1 rijpe banaan (of beiden)
  • 3-4 eetlepels cacao (hoe meer cacao hoe ‘puurder’ de smaak)
  • 1 theelepel honing (als je banaan neemt in plaats van avocado, dan heb je geen honing of zoetstof nodig. Als je veganist bent, neem dan bijvoorbeeld kokossuiker)
  • 1 eetlepel noten(pasta), je kunt een potje pasta kopen, of – als je blender of mixer sterk genoeg is – wat noten door het gerecht doen, bij voorkeur rauwe cashewnoten of amandelen
  • Eventueel kokosmelk of amandelmelk
  • Eventueel vanille
  • Eventueel een klein snufje zout (smaakversterker)

Je kunt dit gerecht met de hand maken: avocado en/of banaan fijnprakken met een vork, flinke dosis cacao er bij, notenpasta (in dit geval moet het wel al pasta zijn) en eventueel honing. Als je deze mix te dik vindt, dan kun je er kokosmelk of amandelmelk bij doen.

Persoonlijk gebruik ik mijn NutriBullet – tot voor kort de Magic Bullet – om dit gerecht te maken. Even tussendoor: ik ben echt verzot op mijn Bullet! Ik heb vier Magic Bullets versleten en ben sinds kort overgestapt op de nieuwe NutriBullet, deze is krachtiger dan de MagicBullet. Het is verreweg het meest gebruikte apparaat in mijn keuken, samen met mijn waterkoker. Als je van sappen en van smoothies houdt, investeer dan in de NutriBullet (en nee, ik word niet gesponsord door de fabrikant, ik ben echt een fan).

Hoe dan ook, dit is hoe ík de avocado chocolade pudding maak: ik neem een handje amandelen en laat ze een nacht weken in wat water. Niet afgieten, de volgende dag fijn maken in de NutriBullet (of blender, of met een staafmixer); in feite heb ik nu mijn eigen amandelmelk gemaakt. Dan, avocado en/of banaan er bij, flinke dosis cacao, eventueel honing en als het nog niet dun genoeg is, kokosmelk er bij. Hoe meer kokosmelk, hoe meer het een chocolade mousse wordt. Mixen. Klaar!

Probeer het een keer en be prepared to be amazed!

Enjoy!