Ik zat laatst – een beetje uit verveling eigenlijk, maar dat zeggen ze allemaal – weer eens op Tinder te kijken. Ik had mezelf uit de zoekresultaten gehaald omdat ik ‘op m’n flikker’ had gekregen van een recente, veelbelovende match die erg verbolgen was over het feit dat ik in de komende weken geen tijd had om af te spreken. ‘Misschien moet je je profiel aanpassen,’ schreef hij en verbrak de verbinding (lees: de match).

Laat me even uitleggen hoe Tinder werkt, en wat de termen inhouden, voor degene die zich, om wat voor reden dan ook, nooit hebben verdiept in Tinder: Je ziet eenvoudige profielen, in eerste instantie alleen een foto, als je de foto aanklikt, zie je hopelijk ook nog een leuk verhaaltje en wat meer foto’s. Je kunt aangeven: ‘like’ of ‘nope’ (respectievelijk rechts of links swipen/vegen, waar je mensen vaak over hoort).

Om te selecteren welk soort profielen je wilt zien, kun je aangeven: het geslacht waar je in geïnteresseerd bent, de maximale afstand tot jouw huidige locatie (bij de gratis versie, bij een betaalde versie mag je geloof ik een stad kiezen) en de leeftijdscategorie waarin je zoekt.

Als je aangeeft dat je iemand leuk vindt, gebeurt er nog niets. Pas als de ander aangeeft dat deze jou ook leuk vindt, heb je een ‘match’ en kun je elkaar berichten sturen. Er zijn voldoende heren (en wellicht ook dames) die gewoon iedereen als ‘leuk’ markeren en kijken wie er bijt, dan pas kijken ze of ze interesse hebben. Lekker veilig voor je ego, lekker laf. Maar goed.

Je kunt je profiel uit de zoekresultaten halen, dan ben je niet zichtbaar, maar dan kun je ook niets zien. Dat is wel handig gedaan van de app. Je kunt dus niet stiekem kijken wie er op zit; je moet zelf ook zichtbaar zijn voor anderen.

Vaak roepen mensen ‘oh, die seks-app’ maar dat vind ik dus echt onzin, de app is wat je er zelf van maakt en ik heb er vooral erg leuke mensen ontmoet, gewoon voor een koffie of een borrel.

Goed, lange introductie, maar dan begrijpen we elkaar tenminste.

Laatst zat ik dus op de bank en dacht weer eens door Tinder te gaan bladeren, dit keer – geheel tegen mijn principes in – vanuit huis. Normaal zet ik Tinder alleen aan als ik in Amsterdam ben, meer vrijgezellen en anonimiteit van de grote stad.

Nu weet ik ook weer waarom ik bijna nooit op Tinder kijk als ik thuis ben; ik kom veel te veel bekende gezichten tegen; collega’s, buren, kennissen, de man van de winkel, en ja, zelfs familie.

Een buurman of een bekend gezicht uit de stad, nou ja, dat vind ik natuurlijk niet erg. Bij collega’s wordt het al wat ongemakkelijker, maar helemaal ongemakkelijk wordt het als je bekenden ziet waarvan je dacht dat ze getrouwd waren, of zelfs zeker weet dat ze dat nog zijn. Ieder zijn ding natuurlijk, none of my business, maar dan ben ik toch even van mijn stuk gebracht.

Vreemder nog, kwam ik nu achter, is het om een bekende tegen te komen op Tinder die je eigenlijk al een tijdje erg leuk vindt en die je dat misschien, een paar jaar geleden, in een dronken bui ook wel eens hebt verteld. Maar helemaal zeker weet je dat niet meer.

Ik weet niet meer of ik ‘like’ heb gezegd, of uit schrik ‘nope’. Wat ik wel zeker weet is dat ik snel mijn profiel weer heb uitgezet en sindsdien niet meer op Tinder ben geweest.

Niet lang nadat ik de man in kwestie op Tinder heb gezien kom ik hem in persoon tegen.

Hij fiets voorbij en steekt een hand op. ‘Hoi!’

Ik steek een hand op (cool doen nu). ‘Hoi!’

Kijkt hij me iets langer aan dan anders, of verbeeld ik me dat nou? Zou hij mij ook gezien hebben op Tinder?

Ja, shit, en nu? Ik kan moeilijk op hem afstappen en zeggen “Hé, ik… uhm… zag dat je ook op Tinder zat, misschien moeten wij maar eens… uhm…” wink wink. Het kan wel, maar dat doe ik dus niet. Nou ja, misschien als ik weer eens een borrel teveel op heb en hem tegenkom.

Voorlopig leven we weer gewoon langs elkaar heen zoals we dat de afgelopen twintig jaar hebben gedaan, maar dan met het ongemakkelijke besef dat ik weet dat hij op Tinder zit en ik niet weet of hij weet dat ik op Tinder zit en als hij dat weet dan weet hij niet of ik weet dat hij op Tinder zit…

Kortom: het is weer precies zo verwarrend als op de middelbare school.

Tinder, bedankt!